Onze laatste

vakantie brachten man en ik voor het eerst sinds 21 jaar voor een groot deel samen door. We gingen een week naar Wales en een week naar Devon. Plus nog wat extra dagen om van en naar te rijden. Naar Wales wilden we graag omdat wij elkaar daar 34 jaar geleden hebben leren kennen en daar een jaar gewoond hebben in Victoria House Llangadog.

Ons gele vakantiehuisje lag in het Nationale Park The Breacon Beacons, in het plaatsje Trecastle.. Het was aan een stil straatje met alleen bestemmingsverkeer richting heuvels.

Het uitzicht vanuit het tuintje was helemaal niet verkeerd, maar we hebben er maar één keer gezeten omdat het te koud was. We hebben veel gelopen en voor ons oude bekende plekken bezocht. Wat we nog niet eerder bezochten was het Jen Jones Welsh Quilt Center.

Op een zwaar bewolkte dag togen wij naar Lampeter om het centrum te bezoeken. Ik wilde daar graag heen omdat Liset, gewaardeerd en geliefd lid van onze Bee, kort voor mijn vakantie overleden was. Zij had vol enthousiasme verteld over de prachtige quilts.

Dit is geen quilt, maar het vernuftige borduurwerk van Eirian Short. De lap waar de hond op ligt is geborduurd en lijkt zo één geheel met de achtergrondstof.

Het was een indrukwekkend bezoek, we werden rondgeleid en er werd ons van alles verteld. Ook ontmoetten we nog iemand uit ons oude dorp. Wij kenden haar zelf niet, maar zij kende wel weer mensen die wij kennen. Na de koek en zopie in hetzelfde gebouw, de oude Townhall voor een symbolisch bedrag overgenomen door Jen Jones, gingen we nog naar Calico Kate. Het zweet breekt me nog uit als ik aan dat lapjes eldorado denk. 12 Ruimtes vol met stof…….en gemoedelijk bestaan de twee bedrijven naast elkaar.

Twee lapjes slechts bleven aan mij kleven 😉

Ach, zo’n straatje is toch een patchwork op zich 🙂